Древнегреческий язык. Местоимение

Древнегреческий язык. Местоимение

Личное местоимение

1-е. лицо 2-е лицо 3-е лицо
ед.ч дв.ч. мн.ч ед.ч дв.ч мн.ч. ед.ч мн.ч
И.п. ἐγὼ νὼ ἡμεῖς σὺ σφὼ ὑμεῖς (σφεῖς)
Р.п ἐμοῦ, μου νῷν ἡμών σοῦ, σου σφῷν ὑμῶν (οὗ) (σφῶν)
Д.п. ἐμοῖ, μοι νῷν ἡμῖν σοῖν, σοι σφῷν ὑμῖν οἷ, οἱ σφίσι(ν)
В.п. ἐμέ, με νὼ ἡμᾶς σέ, σε σφὼ ὑμᾶς (ἓ) (σφᾶς)

Указательное местоимение

"οὗτος", "αὕτη", "τοῦτο"

м.р. ж.р. ср.р.
ед.ч. мн.ч. ед.ч. мн.ч. ед.ч. мн.ч. дв.ч.
И.п. οὗτος οὗτοι αὕτη αὗται τοῦτο ταῦτα τούτω
Р.п. τοῦτου τούτων ταύτης τούτων τούτου τούτων τούτοιν
Д.п. τούτῳ τούτοις ταύτῃ ταύταις τούτῳ τούτοις τούτοιν
В.п. τοῦτον τούτους ταύτην ταύτας τοῦτο ταῦτα τούτω
Зв.п. οὗτος αὕτη τούτω

Неопределенное местоимение

"τὶς", "τὶ"

м.р. - ж.р. ср.р.
ед.ч. мн.ч. ед.ч. мн.ч. дв.ч.
И.п. τὶς τινὲς τὶ τινὰ или ἄττα τινὲ
Р.п. τινὸς или του τινῶν τινὸς или του τινῶν τινοῖν
Д.п. τινὶ или τῳ τισὶ(ν) τινὶ или τῳ τισὶ(ν) τινοῖν
В.п. τινὰ τινὰς τὶ τινὰ или ἄττα τινὲ

Относительное местоимение

"ὃς", "ἣ", "ὃ"

м.р. ж.р. ср.р.
ед.ч. дв.ч. мн.ч. ед.ч. дв.ч. мн.ч. ед.ч. дв.ч. мн.ч.
И.п. ὃς οἳ ὣ (ἃ) αἳ
Р.п. οὗ οἷν ὧν ἧς οἷν (αἷν) ὧν οὗ οἷν ὧν
Д.п. οἷν οἷς οἷν (αἷν) αἷς οἷν οἷς
В.п. ὃν οὓς ἣν ὣ (ἃ) ἃς