древнегреческий язык
Древнегреческий язык. Вопросительное местоимение
Древнегреческий язык. Вопросительное местоимение
Τίς; , τί; - кто? что?
м.-ж. р. | ср. р. | |
---|---|---|
ед. ч. | ||
Nom. | τίς; | τί; |
Gen. | τίνος;/τοῦ; | τίνος;/τοῦ; |
Dat. | τίνι;/τῷ; | τίνι;/τῷ; |
Acc. | τίνα; | τί; |
мн. ч. | ||
Nom. | τίνες; | τίνα; |
Gen. | τίνων; | τίνων; |
Dat. | τίσι(ν); | τίσι(ν); |
Acc. | τίνας; | τίνα; |
дв. ч. | ||
Nom. Acc. | τίνε | τίνε |
Gen. Dat. | τίνοιν | τίνοιν |
Древнегреческий язык. Относительное местоимение
Древнегреческий язык. Относительное местоимение
"ὃς", "ἣ", "ὃ" - который, которая, которое; кто, что
м.р. | ж.р. | ср.р. | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ед.ч. | дв.ч. | мн.ч. | ед.ч. | дв.ч. | мн.ч. | ед.ч. | дв.ч. | мн.ч. | |
И.п. | ὃς | ὣ | οἳ | ἣ | ὣ (ἃ) | αἳ | ὃ | ὣ | ἃ |
Р.п. | οὗ | οἷν | ὧν | ἧς | οἷν (αἷν) | ὧν | οὗ | οἷν | ὧν |
Д.п. | ᾧ | οἷν | οἷς | ᾗ | οἷν (αἷν) | αἷς | ᾧ | οἷν | οἷς |
В.п. | ὃν | ὣ | οὓς | ἣν | ὣ (ἃ) | ἃς | ὃ | ὣ | ἃ |
ὅστις, ἥτις, ὅ τι
ὅστις, ἥτις, ὅ τι - (всякий) кто, (все) что
ед.ч. | |||
---|---|---|---|
Nom. | ὅστις | ἥτις | ὅ τι |
Gen. | οὗτινος, ὅτου | ἧστινος | οὗτινος, ὅτου |
Dat. | ᾧτινι, ὅτῳ | ᾗτινι | ᾧτινι, ὅτῳ |
Acc. | ὅντινα | ἥντινα | ὅ τι |
дв.ч. | |||
N. A. | ὥτινε | ὥτινε | ὥτινε |
G. D. | οἷντινοιν | οἷντινοιν | οἷντινοιν |
мн.ч. | |||
Nom. | οἵτινες | αἵτινες | ἅτινα, ἅττα |
Gen. | ὧντινων, ὅτων | ὧντινων | ὧντινων, ὅτων |
Dat. | οἷστισι(ν), ὅτοις | αἷστισι(ν) | οἷστισι(ν), ὅτοις |
Acc. | οὕστινας | ἅ̄στινας | ἅτινα, ἅττα |
Древнегреческий язык. Определительные местоимения
Древнегреческий язык. Определительные местоимения
αὐτός, αὐτή, αὐτό
Aὐτός, αὐτή, αὐτό - тот/та/то; сам/сама/само; он/она/оно
ед.ч. | |||
---|---|---|---|
И.п. | αὐτός | αὐτή | αὐτό |
В.п. | αὐτόν | αὐτήν | αὐτό |
Р.п. | αὐτοῦ | αὐτῆς | αὐτοῦ |
Д.п. | αὐτῷ | αὐτῇ | αὐτῷ |
дв.ч. | |||
И.п. | αὐτώ | αὐτώ | αὐτώ |
В.п. | αὐτώ | αὐτώ | αὐτώ |
Р.п. | αὐτοῖν | αὐτοῖν | αὐτοῖν |
Д.п. | αὐτοῖν | αὐτοῖν | αὐτοῖν |
мн.ч. | |||
И.п. | αὐτοί | αὐταί | αὐτά |
В.п. | αὐτούς | αὐτάς | αὐτά |
Р.п. | αὐτῶν | αὐτῶν | αὐτῶν |
Д.п. | αὐτοῖς | αὐταῖς | αὐτοῖς |
Ὅδε, ἥδε, τόδε
Ὅδε, ἥδε, τόδε - этот, эта, этоед.ч. | |||
---|---|---|---|
Nom. | ὅδε | ἥδε | τόδε |
Gen. | τοῦδε | τῆσδε | τοῦδε |
Dat. | τῷδε | τῇδε | τῷδε |
Acc. | τόνδε | τήνδε | τόδε |
дв.ч. | |||
N. A. | τώδε | τώδε | τώδε |
G. D. | τοῖνδε | τοῖνδε | τοῖνδε |
мн.ч. | |||
Nom. | οἵδε | αἵδε | τάδε |
Gen. | τῶνδε | τῶνδε | τῶνδε |
Dat. | τοῖσδε | ταῖσδε | τοῖσδε |
Acc. | τούσδε | τά̄σδε | τάδε |
Древнегреческий язык. Неопределенное местоимение
Древнегреческий язык. Неопределенное местоимение
"τὶς", "τὶ"
м.р. - ж.р. | ср.р. | ||||
---|---|---|---|---|---|
ед.ч. | мн.ч. | ед.ч. | мн.ч. | дв.ч. | |
И.п. | τὶς | τινὲς | τὶ | τινὰ или ἄττα | τινὲ |
Р.п. | τινὸς или του | τινῶν | τινὸς или του | τινῶν | τινοῖν |
Д.п. | τινὶ или τῳ | τισὶ(ν) | τινὶ или τῳ | τισὶ(ν) | τινοῖν |
В.п. | τινὰ | τινὰς | τὶ | τινὰ или ἄττα | τινὲ |
Древнегреческий язык. Притяжательные местоимения
Древнегреческий язык. Притяжательные местоимения (Pronomina possessiva) ἑμός, ἐμή, ἐμόν
прилагательное | местоимение |
---|---|
ἑμός, ἐμή, ἐμόν "мой, моя, мое"; | ὁ ἐμός, ἡ ἐμή, τὸ ἐμόν |
σός, σή, σόν "твой, твоя, твое"; | ὁ σός, ἡ σή, τὸ σόν |
[ὅς ἥ ὅν] "его, ее, его" / αὐτοῦ, -ῆς, -οῦ | |
ἡμέτερος, ἡμετέρᾱ, ἡμέτερον "наш, наша, наше"; | ὁ ἡμέτερος, ἡ ἡμετέρα ... |
ὑμέτερος, ὑμετέρα, ὑμέτερον "ваш, ваша, ваше" | ὁ ὑμέτερος... |
σφέτερος -ᾱ -ον | их |